Nowa książka znanego i cenionego satyryka Krzysztofa Daukszewicza to nasza rzeczywistość podpatrzona i celnie skomentowana przez smakoszy win regionalnych. Czasem złośliwie, czasem dobrodusznie, ale zawsze dowcipnie i szczerze. Bo jak mówi Sasza Żejmo z kabaretu Jurki: "Tylko trzy rzeczy nie potrafią kłamać: dzieci, leginsy i. MENELE!".

Wina Tuska wyziera z każdego zakątka naszej rzeczywistości - obojętne, czy jest to rzeczywistość namacalna czy alternatywna, bo jak twierdzi rzecznik Białego Domu, taka też istnieje.
Jeżeli chodzi o logikę białoruską, to jest to myślenie zaskakujące, czego dowodem może być wypowiedź prezydenta Łukaszenki sprzed kilkunastu lat. Na pytanie, co zamierza zrobić z opozycjonistą głodującym przeciwko tyranii, odpowiedział ze szczerym uśmiechem na nieszczerej twarzy, że Białoruś jest wolnym krajem, gdzie nikt nikogo nie zmusza do jedzenia.
Jednak przykładem najlepiej udowadniającym, że logika białoruska u nas istnieje, jest wypowiedź senatora Jana Marii Jackowskiego w sprawie łysych opon w samochodzie prezydenta Dudy: "W sposób niewłaściwy były prowadzone sprawy zarządzania flotą samochodową w latach, w których Prawo i Sprawiedliwość nie było u władzy".
I takich przykładów w tej książce będzie dużo więcej.
[Krzysztof Daukszewicz]

Seria Hachette "Władcy Polski" skierowana jest do młodego czytelnika i oceniać ją trzeba z tego powodu nieco inaczej. Merytoryczny nadzór nad tą serią sprawował zespół z miesięcznika "Mówią wieki". Książka ta stanowi dobre wprowadzenie w okres rządów Mieszka I (dla uczniów szkół podstawowych i średnich). Autorzy przedstawili biografię Mieszka kładąc nacisk na kluczowe wydarzenia dla tego okresu takie jak chrzest i konflikt z Hodonem zakończony zwycięską bitwą pod Cedynią. Ładne wydanie wzbogacją interesujące zdjęcia i plansze barwne.

Na książkę o romansach i namiętnościach, skandalach i awanturach, a także o wysublimowanych romantycznych miłościach sławnych Polaków, dramatycznych epizodach z ich życia - składa się kilkanaście opowieści utrzymanych w stylu vie romancee. Bohaterami opowieści są znane postacie: pisarze (Wyspiański, Sienkiewicz, Zapolska, Konopnicka, Orzeszkowa, Zegadłowicz), malarze (Matejko, Gierymski), aktorzy (Modrzejewska, Wysocka, Umińska), głośne postacie historyczne (księżna Izabela Czartoryska).

Zbiór satyrycznych felietonów Michała Ogórka zamieszczanych w Gazecie Wyborczej.

Jarocin, rok 1988.
Jeden z setek namiotów na terenie festiwalu skrywa zwłoki młodej dziewczyny. Poznań: w śmietniku leży martwy mężczyzna z dziurą w głowie.

Są podejrzani - ale czy właściwi? Są domysły - ale czy słuszne? Jest młotek - ale czy to nim zabito obie ofiary?

Mocne uderzenie ukazuje świat subkultur młodzieżowych, poznańskich cinkciarzy, milicjantów i esbeków. Świat wszechobecnego alkoholu, kolejek w sklepach, szemranych interesów, ale też prób szukania wolności w upadającym PRL-u. Znani z Ręcznej roboty kapral Mariusz Blaszkowski, podporucznik Teofil Olkiewicz i porucznik Mirek Brodziak znów ruszają do akcji, Gruby Rychu i jego chłopcy nie próżnują. Wszędzie węsz natrętny kapitan Służby Bezpieczeństwa...

W związku ze stuleciem odzyskania niepodległości Marszałek Województwa Mazowieckiego Adam Struzik w celu promocji Województwa oraz wsparcia rozwoju kultury ufundował bibliotekom gminnym, powiatowym i pedagogicznym pięciotomowe, jubileuszowe wydanie "Dzieł wybranych" Wincentego Witosa.Drodzy CzytelnicyJednym z zadań Samorządu Województwa Mazowieckiego jest promocja kultury. Do takich działań z pewnością należy wydawanie dzieł wybitnych Ojców Odnowicieli Państwa Polskiego. Oddajemy w Państwa ręce owoc pracy pisarskiej niezwykłego małopolskiego chłopa, Wincentego Witosa. Zanim został legendarnym przywódcą ludowym, wybitnym politykiem oraz mężem stanu, rozpoczął działalność społeczną jako wójt gminy Wierzchosławice, rodzinnej wsi pod Tarnowem. Potem przyszły kolejne funkcje - w 1905 r. został członkiem Rady Powiatowej, a w 1911 r. posłem do parlamentu austriackiego, już wtedy jako członek Rady Naczelnej Stronnictwa Ludowego. Całe zaś życie zapisywał swoje przemyślenia.Przywódca ludowy. Droga do przewodzenia prowadziła przez rozłam w galicyjskim ruchu ludowym. Witos został wiceprezesem PSL "Piast", a w parę lat później jego prezesem. Prowadził ożywioną działalność polityczną w polskich organizacjach niepodległościowych i narodowych w okresie I wojny światowej. Stanął na czele Polskiej Komisji Likwidacyjnej w Krakowie, pierwszego polskiego rządu, jaki powstał dla ziem byłego zaboru austriackiego. Ruch ludowy odgrywał w PKL szczególną rolę w "dniach niepodległości". Ludowcy starali się godzić zwaśnione stronnictwa, zwłaszcza socjalistów i narodowych demokratów, dlatego atakowano ich z prawa i z lewa. Za najważniejszy cel Witos uważał jednak w tym czasie powstanie rządu ogólnopolskiego - rządu Rzeczypospolitej Polskiej. Reprezentatywność tej władzy uznawał za mniej istotną, bo wiedział, że bez Galicji i ludowców, ogólnopolski rząd nie powstanie. Wielu przywódców ludowych wręcz oskarżało go za to o zdradę chłopskiej sprawy. Zrozumienie taktyki Witosa wyjaśnia nam, jak Polska z okresu zaborów powstawała jako kraj demokratyczny, a Witos wyrastał na męża stanu.Poseł na Sejm i mąż stanu. Od wyboru na posła do Sejmu Ustawodawczego oraz przewodniczącego Klubu Poselskiego PSL "Piast" w 1919 roku stał się jedną z czołowych postaci II RP. Należał do tych posłów, którzy rozbudzili świadomość kulturową, polityczną i gospodarczą polskiego chłopa. Za jego przykładem chłopi stali się współtwórcami państwa polskiego. Największa warstwa narodu poczuła się jego pełnoprawną częścią. W latach demokracji parlamentarnej II RP, czyli do 1926 roku, Witos był jednym z nielicznych najwyższych urzędników II RP, którzy często spotykali się z przedstawicielami grup społecznych z różnych regionów kraju, dając im poczucie bliskości władzy. Obejmował ster kierowania państwem, gdy naród budził się do życia w niepodległym państwie i w demokracji parlamentarnej. Umiał zabiegać o tę demokrację oraz walczyć o niepodległość, której nic da żaden geniusz, ale cały świadomy praw i obowiązków naród.Premier wierny chłopom. Witos trzykrotnie był premierem Polski. Pierwszy raz powołano go na ten urząd w krytycznym momencie wojny z bolszewikami, 24 lipca 1920 r., wobec groźby utraty niepodległości. Najważniejszym zadaniem Rządu Obrony Narodowej było zwycięskie zakończenie wojny i ustalenie granic Polski. Zwieńczeniem tych działań było zawarcie traktatu ryskiego z Rosją Radziecką i przeprowadzenie plebiscytu na Śląsku. Wybitnym osiągnięciem pierwszego gabinetu Witosa jest uchwalenie 17 marca 1921 roku Konstytucji, która kończyła proces kształtowania ustroju II RP. Zawsze był wierny chłopom, ale nie udało mu się doprowadzić do końca podstawowego postulatu warstwy chłopskiej - reformy rolnej, czego próbował dokonać ponownie stając w 1923 r. na czele rządu, a po raz trzeci obejmując tekę premiera w 1926 r.Zamach majowy był ogromnym wstrząsem dla Witosa. Przeciw rządowi polityka-legalisty, w trzecim dniu funkcjonowania, wystąpił zbrojnie marszałek Józef Piłsudski. Witos uważał przejęcie władzy drogą przemocy za gwałt niebezpieczny dla młodego państwa. Być może dlatego po kilku dniach walk wojsk wiernych rządowi z siłami Piłsudskiego na ulicach Warszawy, wraz z prezydentem Stanisławem Wojciechowskim podał się do dymisji. Być może zbyt łatwo. O tym jednak niech opowiada sam Witos. Zachęcam do lektury. Adam Struzik Marszałek Województwa Mazowieckiego

W związku ze stuleciem odzyskania niepodległości Marszałek Województwa Mazowieckiego Adam Struzik w celu promocji Województwa oraz wsparcia rozwoju kultury ufundował bibliotekom gminnym, powiatowym i pedagogicznym pięciotomowe, jubileuszowe wydanie "Dzieł wybranych" Wincentego Witosa.Drodzy CzytelnicyJednym z zadań Samorządu Województwa Mazowieckiego jest promocja kultury. Do takich działań z pewnością należy wydawanie dzieł wybitnych Ojców Odnowicieli Państwa Polskiego. Oddajemy w Państwa ręce owoc pracy pisarskiej niezwykłego małopolskiego chłopa, Wincentego Witosa. Zanim został legendarnym przywódcą ludowym, wybitnym politykiem oraz mężem stanu, rozpoczął działalność społeczną jako wójt gminy Wierzchosławice, rodzinnej wsi pod Tarnowem. Potem przyszły kolejne funkcje - w 1905 r. został członkiem Rady Powiatowej, a w 1911 r. posłem do parlamentu austriackiego, już wtedy jako członek Rady Naczelnej Stronnictwa Ludowego. Całe zaś życie zapisywał swoje przemyślenia.Przywódca ludowy. Droga do przewodzenia prowadziła przez rozłam w galicyjskim ruchu ludowym. Witos został wiceprezesem PSL "Piast", a w parę lat później jego prezesem. Prowadził ożywioną działalność polityczną w polskich organizacjach niepodległościowych i narodowych w okresie I wojny światowej. Stanął na czele Polskiej Komisji Likwidacyjnej w Krakowie, pierwszego polskiego rządu, jaki powstał dla ziem byłego zaboru austriackiego. Ruch ludowy odgrywał w PKL szczególną rolę w "dniach niepodległości". Ludowcy starali się godzić zwaśnione stronnictwa, zwłaszcza socjalistów i narodowych demokratów, dlatego atakowano ich z prawa i z lewa. Za najważniejszy cel Witos uważał jednak w tym czasie powstanie rządu ogólnopolskiego - rządu Rzeczypospolitej Polskiej. Reprezentatywność tej władzy uznawał za mniej istotną, bo wiedział, że bez Galicji i ludowców, ogólnopolski rząd nie powstanie. Wielu przywódców ludowych wręcz oskarżało go za to o zdradę chłopskiej sprawy. Zrozumienie taktyki Witosa wyjaśnia nam, jak Polska z okresu zaborów powstawała jako kraj demokratyczny, a Witos wyrastał na męża stanu.Poseł na Sejm i mąż stanu. Od wyboru na posła do Sejmu Ustawodawczego oraz przewodniczącego Klubu Poselskiego PSL "Piast" w 1919 roku stał się jedną z czołowych postaci II RP. Należał do tych posłów, którzy rozbudzili świadomość kulturową, polityczną i gospodarczą polskiego chłopa. Za jego przykładem chłopi stali się współtwórcami państwa polskiego. Największa warstwa narodu poczuła się jego pełnoprawną częścią. W latach demokracji parlamentarnej II RP, czyli do 1926 roku, Witos był jednym z nielicznych najwyższych urzędników II RP, którzy często spotykali się z przedstawicielami grup społecznych z różnych regionów kraju, dając im poczucie bliskości władzy. Obejmował ster kierowania państwem, gdy naród budził się do życia w niepodległym państwie i w demokracji parlamentarnej. Umiał zabiegać o tę demokrację oraz walczyć o niepodległość, której nic da żaden geniusz, ale cały świadomy praw i obowiązków naród.Premier wierny chłopom. Witos trzykrotnie był premierem Polski. Pierwszy raz powołano go na ten urząd w krytycznym momencie wojny z bolszewikami, 24 lipca 1920 r., wobec groźby utraty niepodległości. Najważniejszym zadaniem Rządu Obrony Narodowej było zwycięskie zakończenie wojny i ustalenie granic Polski. Zwieńczeniem tych działań było zawarcie traktatu ryskiego z Rosją Radziecką i przeprowadzenie plebiscytu na Śląsku. Wybitnym osiągnięciem pierwszego gabinetu Witosa jest uchwalenie 17 marca 1921 roku Konstytucji, która kończyła proces kształtowania ustroju II RP. Zawsze był wierny chłopom, ale nie udało mu się doprowadzić do końca podstawowego postulatu warstwy chłopskiej - reformy rolnej, czego próbował dokonać ponownie stając w 1923 r. na czele rządu, a po raz trzeci obejmując tekę premiera w 1926 r.Zamach majowy był ogromnym wstrząsem dla Witosa. Przeciw rządowi polityka-legalisty, w trzecim dniu funkcjonowania, wystąpił zbrojnie marszałek Józef Piłsudski. Witos uważał przejęcie władzy drogą przemocy za gwałt niebezpieczny dla młodego państwa. Być może dlatego po kilku dniach walk wojsk wiernych rządowi z siłami Piłsudskiego na ulicach Warszawy, wraz z prezydentem Stanisławem Wojciechowskim podał się do dymisji. Być może zbyt łatwo. O tym jednak niech opowiada sam Witos. Zachęcam do lektury. Adam Struzik Marszałek Województwa Mazowieckiego

W związku ze stuleciem odzyskania niepodległości Marszałek Województwa Mazowieckiego Adam Struzik w celu promocji Województwa oraz wsparcia rozwoju kultury ufundował bibliotekom gminnym, powiatowym i pedagogicznym pięciotomowe, jubileuszowe wydanie "Dzieł wybranych" Wincentego Witosa.Drodzy CzytelnicyJednym z zadań Samorządu Województwa Mazowieckiego jest promocja kultury. Do takich działań z pewnością należy wydawanie dzieł wybitnych Ojców Odnowicieli Państwa Polskiego. Oddajemy w Państwa ręce owoc pracy pisarskiej niezwykłego małopolskiego chłopa, Wincentego Witosa. Zanim został legendarnym przywódcą ludowym, wybitnym politykiem oraz mężem stanu, rozpoczął działalność społeczną jako wójt gminy Wierzchosławice, rodzinnej wsi pod Tarnowem. Potem przyszły kolejne funkcje - w 1905 r. został członkiem Rady Powiatowej, a w 1911 r. posłem do parlamentu austriackiego, już wtedy jako członek Rady Naczelnej Stronnictwa Ludowego. Całe zaś życie zapisywał swoje przemyślenia.Przywódca ludowy. Droga do przewodzenia prowadziła przez rozłam w galicyjskim ruchu ludowym. Witos został wiceprezesem PSL "Piast", a w parę lat później jego prezesem. Prowadził ożywioną działalność polityczną w polskich organizacjach niepodległościowych i narodowych w okresie I wojny światowej. Stanął na czele Polskiej Komisji Likwidacyjnej w Krakowie, pierwszego polskiego rządu, jaki powstał dla ziem byłego zaboru austriackiego. Ruch ludowy odgrywał w PKL szczególną rolę w "dniach niepodległości". Ludowcy starali się godzić zwaśnione stronnictwa, zwłaszcza socjalistów i narodowych demokratów, dlatego atakowano ich z prawa i z lewa. Za najważniejszy cel Witos uważał jednak w tym czasie powstanie rządu ogólnopolskiego - rządu Rzeczypospolitej Polskiej. Reprezentatywność tej władzy uznawał za mniej istotną, bo wiedział, że bez Galicji i ludowców, ogólnopolski rząd nie powstanie. Wielu przywódców ludowych wręcz oskarżało go za to o zdradę chłopskiej sprawy. Zrozumienie taktyki Witosa wyjaśnia nam, jak Polska z okresu zaborów powstawała jako kraj demokratyczny, a Witos wyrastał na męża stanu.Poseł na Sejm i mąż stanu. Od wyboru na posła do Sejmu Ustawodawczego oraz przewodniczącego Klubu Poselskiego PSL "Piast" w 1919 roku stał się jedną z czołowych postaci II RP. Należał do tych posłów, którzy rozbudzili świadomość kulturową, polityczną i gospodarczą polskiego chłopa. Za jego przykładem chłopi stali się współtwórcami państwa polskiego. Największa warstwa narodu poczuła się jego pełnoprawną częścią. W latach demokracji parlamentarnej II RP, czyli do 1926 roku, Witos był jednym z nielicznych najwyższych urzędników II RP, którzy często spotykali się z przedstawicielami grup społecznych z różnych regionów kraju, dając im poczucie bliskości władzy. Obejmował ster kierowania państwem, gdy naród budził się do życia w niepodległym państwie i w demokracji parlamentarnej. Umiał zabiegać o tę demokrację oraz walczyć o niepodległość, której nic da żaden geniusz, ale cały świadomy praw i obowiązków naród.Premier wierny chłopom. Witos trzykrotnie był premierem Polski. Pierwszy raz powołano go na ten urząd w krytycznym momencie wojny z bolszewikami, 24 lipca 1920 r., wobec groźby utraty niepodległości. Najważniejszym zadaniem Rządu Obrony Narodowej było zwycięskie zakończenie wojny i ustalenie granic Polski. Zwieńczeniem tych działań było zawarcie traktatu ryskiego z Rosją Radziecką i przeprowadzenie plebiscytu na Śląsku. Wybitnym osiągnięciem pierwszego gabinetu Witosa jest uchwalenie 17 marca 1921 roku Konstytucji, która kończyła proces kształtowania ustroju II RP. Zawsze był wierny chłopom, ale nie udało mu się doprowadzić do końca podstawowego postulatu warstwy chłopskiej - reformy rolnej, czego próbował dokonać ponownie stając w 1923 r. na czele rządu, a po raz trzeci obejmując tekę premiera w 1926 r.Zamach majowy był ogromnym wstrząsem dla Witosa. Przeciw rządowi polityka-legalisty, w trzecim dniu funkcjonowania, wystąpił zbrojnie marszałek Józef Piłsudski. Witos uważał przejęcie władzy drogą przemocy za gwałt niebezpieczny dla młodego państwa. Być może dlatego po kilku dniach walk wojsk wiernych rządowi z siłami Piłsudskiego na ulicach Warszawy, wraz z prezydentem Stanisławem Wojciechowskim podał się do dymisji. Być może zbyt łatwo. O tym jednak niech opowiada sam Witos. Zachęcam do lektury. Adam Struzik Marszałek Województwa Mazowieckiego