Zbiór opartych na faktach opowiadań o bohaterskich agentach działających podczas II wojny światowej. Książka składa się z trzech części. W pierwszej z nich poznajemy nieznane epizody z działalności wywiadowczej rządu emigracyjnego w Londynie. Część druga jest poświęcona czterem spośród trzydziestu dziewięciu agentek SOE, sekcji specjalnej wywiadu brytyjskiego. Trzecia część to historia burzliwego życia Sergiusza Piaseckiego - znanego pisarza, agenta wywiadu i przemytnika, więźnia Świętego Krzyża. Zachowując styl zbeletryzowanej opowieści, autorka nie tylko przedstawia niezwykłe, często dramatyczne losy alianckich szpiegów, ale próbuje też odsłonić nieznane karty z dziejów II wojny światowej.

Byłem przy nim prawie czterdzieści lat. Najpierw przez dwanaście lat w Krakowie, a potem przez kolejnych dwadzieścia siedem w Rzymie. Zawsze przy nim. Zawsze u jego boku. A teraz, w chwili śmierci, poszedł sam. (...) Po tamtej stronie, kto mu towarzyszy? kard. Stanisław Dziwisz. Książka wyznanie, której zakres obejmuje lata w Polsce (1966-1978) i lata pontyfikatu (1978-2005) opowiada słowami kardynała Dziwisza historię Papieża, podkreślając jego postawę i osobowość podczas przełomowych wydarzeń, takich jak upadek muru berlińskiego czy 11 września. Podróże, polityka, epokowe decyzje, ale również dzienne czynności, modlitwy i choroby niepublikowane wcześniej materiały przedstawiające portret wielkiego człowieka naszych czasów.

Vivienne Westwood to jedna z ikon naszych czasów: słynna projektantka mody, bizneswoman, aktywistka, współtwórczyni ruchu punkowego, autorka globalnej marki i babcia - krótko mówiąc żyjąca legenda. Jej trwająca od pięćdziesięciu lat kariera i dokonania inspirują ludzi na całym świecie, a w Wielkiej Brytanii cieszy się statusem skarbu narodowego.
Ta wyjątkowa opowieść jest połączeniem osobistego pamiętnika i autoryzowanej biografii. Historia Vivienne została opowiedziana po raz pierwszy własnymi słowami, szczerze i oryginalnie, z pomocą znakomitego biografa i bliskiego znajomego Iana Kelly`ego.
Książka jest oparta na zapiskach Vivienne Westwood oraz na wspomnieniach szerokiego grona przyjaciół, rodziny i współpracowników projektantki.

Odważne, zadziorne, poświęcające własne życie dla dobra kraju i drugiego człowieka, dziś w większości niemal całkowicie nieznane.

Kim były góralki walczące w czasie II wojny światowej?

Helena Marusarzówna, kurierka tatrzańska i żołnierka AK, w 1940 roku trafiła w ręce Gestapo. Przetrzymywano ją w zakopiańskim więzieniu. Palace. Rok później stracono w Pogórskiej Woli.

Helena Błażusiakówna jako osiemnastoletnia dziewczyna została osadzona w "katowni Podhala". W jednej z cel wyryła wybitym przez oprawców zębem słowa modlitwy, do której Henryk Górecki skomponował swoją "Symfonię pieśni żałosnych". Przez lata uważano, że zmarła w więzieniu.

Józefa Mikowa ps. "Ryś", oficer łącznikowy Tajnej Organizacji Wojskowej, działała na terenie Polski i Słowacji. Do ostatnich chwil, mimo tortur, nikogo nie zdradziła. Podczas przesłuchań uparcie milczała, ratując w ten sposób wielu ludzi. Została zamordowana w Palace w 1942 roku.

Agata Puścikowska odkrywa wyjątkowe postaci Walecznych z gór. Z dokumentów archiwalnych, rozmów z mieszkańcami Podhala, Gorców i Beskidów oraz spisanych wspomnień tworzy obraz kobiet z krwi i kości, bohaterek oryginalnych, odważnych, a jednocześnie skromnych i dotąd najczęściej przemilczanych.

"Zginę w górach" — mówiła. Dotrzymała słowa — według dokumentów sądowych zmarła 13 maja 1992 roku. Dzień wcześniej zaginęła na górze Kanczendzonga w Himalajach. Jej śmierci nikt nie widział, jej ostatniego słowa nikt nie słyszał, jej ciała nikt nie odnalazł. Na początku XXI wieku do Izby Pamięci Jerzego Kukuczki zapukała para turystów, która twierdziła, że w jednym z klasztorów w Tybecie spotkała postać przypominającą zaginioną przed laty himalaistkę... Jej odejście, tak jak wiele zdarzeń z jej życia, do dziś pozostaje tajemnicą.Trzecia kobieta i pierwsza Europejka na Mount Evereście. Pierwsza kobieta, która zdobyła szczyt K2. Od małego słynęła ze "żmudzkiego" uporu. Szybko musiała dorosnąć, by wesprzeć matkę w domowych obowiązkach. Ojcu chciała z kolei zastąpić pierworodnego syna, który zginął śmiercią tragiczną. Najpierw dźwigała ciężar niełatwej historii rodzinnej, później sprawy "na dole" zawsze pozostawiała na drugim planie. Żyła od wyprawy do wyprawy. Nigdy nie zdecydowała się na macierzyństwo. Rozpadły się jej dwa małżeństwa. Najważniejsza była dla niej wolność. Jej prawdziwą miłością były góry.Nieznane dotychczas dokumenty, niepublikowane wcześnie fotografie oraz bliscy, którzy po raz pierwszy zgodzili się na rozmowę. Po olbrzymim sukcesie książki Simona. Opowieść o niezwyczajnym życiu Simony Kossak Anna Kamińska przybliża czytelnikom życie najsłynniejszej polskiej himalaistki. Wanda. Opowieść o sile życia i śmierci. Historia Wandy Rutkiewicz to znacznie więcej niż biografia. To opowieść o pokonywaniu własnych demonów, przełamywaniu swoich słabości i o wielkiej, życiowej pasji, która, dając niebywałą siłę, może również spalać.

...27 września 1632 roku zebrały się pod Warszawą olbrzymie tłumy szlachty. Już od samego początku zaczęły się kłótnie między katolikami i protestantami. Przewodniczący obradom Jakub Sobieski z najwyższym trudem uspokoił tumult. Bawiący wówczas w mazowieckich miasteczkach królewicz postanowił wrócić do Warszawy, co przeczyło staremu zwyczajowi, według którego kandydat do tronu nie powinien przebywać w pobliżu miejsca elekcji. Przyjazd Władysława uspokoił nieco zwaśnione umysły. 3 października tłumy szlachty i mieszczan wyległy na ulice witać przyszłego króla...

Akcja książki rozpoczyna się w 1385 roku, gdy to młoda, piękna i wykształcona córka Ludwika - Jadwiga - zasiadająca od niedawna na Polskim tronie, po długim czasie bezkrólewia, miała skończyć 12 rok życia. Zgodnie z ówczesnymi obyczajami był to wiek zaślubin młodych panien.Już w dzieciństwie Jadwiga została zaręczona z księciem Wilhelmem. Niestety Wilhelm był Niemcem, a z Niemcami (jak wiadomo) Polacy nie mieli przyjaznych stosunków. Pozostawał również problem Krzyżaków, - którzy w ostatnich czasach rosnęli w sile. Niemcy natomiast popierali politykę wielkiego mistrza krzyżackiego. Tak, więc można by się było spodziewać, że po tym ślubie mógłby nastać koniec państwa polskiego. Tak, więc wybrankiem dla Jadwigi musiał okazać się ktoś inny. Ktoś, z którym unia przyniosłaby korzyści polityczne, obyczajowe i religijne...Nagle na Wawelu pojawił się nadchodzący z Litwy orszak dostojników litewskich do panów polskich. Okazało się, że jest to poselstwo Wielkiego Księcia Litwy - Władysława Jagiełły, - który wiązał wielkie nadzieje z królową Jadwigą. Polacy bardzo mile przyjęli tą propozycję, jednak główną decyzję miała podjąć matka Jadwigi, królowa węgierska - Elżbieta. Tam dostojnicy Litewscy dowiedzieli się, że za zerwanie zaręczyn trzeba będzie zapłacić wysoką cenę, ale Jagiełło miał skarbiec królewski wypełniony po brzegi złotem.Tak, więc zaręczyny stały się faktem. Jadwiga jednak nadal nic nie wiedziała, lecz wiadomości o tym wydarzeniu rozchodziły się dosyć szybko (jak na tamte czasy). Gdy jednak otrzymała tą wiadomość popadła w rozpoaczenie. Wkrótce w Krakowie pojawił się Wilhelm, jednak nie został wpuszczony na Wawel. Pilnie strzeżono Jadwigi, jednak wkrótce miał się ziścić okropny plan: książę Władysław Opolczyk zawładną Wawelem, oraz wpuścił do niego Wilhelma i już miano zawrzeć małżeństwo, gdy twierdza została odbita, a Niemiec przepędzony. Jadwiga jednak przyjęła fakt zaślubin na "przymus" bardzo negatywnie... W pewnym momencie nawet wpadła w furię i sięgnęła poi topór. Przed nią na kolana padł sędziwy Dymitr z Goraja i rzekł: "Miłościwa Pani! Racz zrozumieć, że odpowiadasz za losy całego nowego królestwa. W końcu ustąpiła i pogodziła się z losem. Tymczasem w Wiedniu Jagiełło czekał na wieści z Polski. Wreszcie poselstwo powróciło i oznajmiło, że dostojnicy Polscy już wyruszyli do Wiednia. Jagiełło natychmiast wyruszyłby spotkać się z nimi w Krewie i tam rozpoczęć rokowania.Po pierwsze Jagiełło miał przyjąć chrzest, wraz z jego najbliższą rodziną i poddanymi. Po drugie miał zapłacić 200 tysięcy florenów Habsburgom, za zerwanie zaręczyn. Książe miał również przenieść zawartość skarbca z Wilna na Wawel. Miano też wspólnie pilnować granic państwa, by żaden wróg ich nie przekroczył. Mówiono także o potrzebie odbicia śląska i Pomorza. Nie ustalono jednak najważniejszego:, Jaka to będzie unia? Na jakich prawach będzie oparta? Polacy chcieli zrobienia z Litwy Polskiej prowincji, natomiast Litwini unii na jednakowych prawach. Z powodu rozbieżności poglądów rokowania na ten temat przesunięto.Po rokowaniach Jagiełło powrócił na Litwę skąd przybył do Polski.W tym czasie w Malborku panowało ogromne poruszenie. Krzyżacy, bowiem najeżdżali na Litwę i Ruś pod pretekstem szerzenia chrześcijaństwa. A teraz Litwa miała się stać państwem chrześcijańskim (jako ostatnie w Europie). Tak, więc formalnie byliby już niepotrzebni.Zaraz po przyjyjeździe Jagiełło przyjął chrzest (wraz z braćmi). 18 lutego 1386 roku zostało zawarte małżeństwo, a 4 marca (tego samego roku) nastąpiła koronacja Władysława. Następny miesiąc był miesiącem hucznych zabaw i turniejów rycerskich. W rok później rozpoczeły się wyjazdy Jadwigi i Jagiełły w celu ustabilizowania sytuacji politycznej oby źródło opisu: opis autorski.

Zbigniew czy Zbyszek? Skrzypek klasyczny czy trębacz rozrywkowy? Artysta estradowy czy muzyk awangardowy?

Zbigniew Wodecki miał dwa życiorysy. W pierwszym występował w filharmoniach jako skrzypcowy solista, podbijał Europę u boku Ewy Demarczyk, szalał w jazzowych improwizacjach i nagrywał piosenki, które wyprzedzały resztę polskiego popu przynajmniej o długość plerezy. W drugim uchodził za eleganckiego pana z telewizji, showmana w popularnych programach, muzyczną instytucję. Tyle że o tym pierwszym wszyscy na lata zapomnieli. Nawet on sam.
Wodecki. Tak mi wyszło to książka na dwa głosy: reporterska opowieść Kamila Bałuka o Zbyszku i jego przebojowym "powrocie" na scenę w 40 lat od debiutu; oraz historia Zbigniewa, którą Wodecki snuje w autobiograficznej rozmowie z Wacławem Krupińskim dosłownie na chwilę przed wybuchem Zbyszkomanii.

Czy Zbigniew mógł przypuszczać, że powróci jako Zbyszek? Czy Zbyszek w młodości planował zostać Zbigniewem? A może po prostu tak mu wyszło?