Pozycja, prezentująca zupełnie inne, choć nie mniej interesujące spojrzenie na autyzm niż to, zwykle przedstawiane w książkach. Przekonaj się, co warto wiedzieć na ten temat i wzbogać informacje, które zebrałeś na ten temat."Autyzm. Historia geniuszu natury i różnorodności neurologicznej" to książka, która odpowiada na pytanie, czym tak naprawdę jest autyzm. Mowa tu nie tylko o definicji, przedstawiającej go jako poważne zaburzenie rozwojowe, utrzymujące się przez całe życie, lecz o ujęciu, uznającym go za naturalną formą perspektywy poznawczej. Autor utrzymuje, że w pewnym sensie można go nawet porównywać do innego zjawiska: geniuszu. Kluczowe jest jednak to, by społeczeństwo dobrze zrozumiało istotę autyzmu i jednocześnie odkryło potencjał, jaki drzemie w osobach z autyzmem. W pozycji tej została ukazana różnorodność rozumienia tego zjawiska, a także jego bogata historia.
Czym jest autyzm? Zaburzeniem rozwojowym towarzyszącym człowiekowi przez całe życie czy naturalnie występującą w świecie formą perspektywy poznawczej przypominającą geniusz? Obie odpowiedzi są poprawne, choć nie do końca wyczerpują tę kwestię. Przyszłość naszego społeczeństwa zależy od jej zrozumienia.
Steve Silberman, dziennikarz "Wire", odkrywa tajemniczą historię autyzmu oraz rzuca nowe światło na to, co słynni naukowcy usiłowali stłumić w zarodku, ukazując przy tym niezwykły potencjał osób dotkniętych autyzmem.
Odwołując się do badań pionierów w dziedzinie autyzmu, jak i do przewrotnej koncepcji różnorodności neurologicznej, teoria zaginionego plemienia głosi, że autyzm, dysleksja czy ADHD nie są bynajmniej nieprawidłowościami. To po prostu efekt naturalnych wariacji w genomie człowieka.Książka, która zredefiniuje ludzkie zrozumienie historii, znaczenia, funkcji oraz wpływu różnorodności neurologicznej na świat człowieka
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Laboratorium powstających tekstów, książek, bohaterów. Proces żmudnych, ale i fascynujących poszukiwań. Eksplozje wyobraźni. Podążanie za logiką rodzącej się fabuły i za wewnętrznym światem bohaterów, odkrywanie ich motywacji, światopoglądów. Odsłanianie pasjonujących historii, ale też opowieść o lekturach i osobistych doświadczeniach. Wytrwała dążność do tego, by rozumieć nieskończone zróżnicowanie i skomplikowanie świata.
Dwanaście wyselekcjonowanych, najważniejszych esejów i wykładów, które składają się na wyjątkowe zaproszenie za kulisy twórczości Olgi Tokarczuk. Teksty kluczowe i premierowe. W tym szeroko komentowana mowa noblowska.
Marta Leśniakowska, Henryk Worcell, Olga Tokarczuk, Zdzisław Skrok, Karol Maliszewski, Leszek Koczanowicz, [>>] Piotr Jakub Fereński, Magdalena Barbaruk, Ilona Witkowska, Ziemowit Szczerek ; redakcja i fotografie Agata Pankiewicz, Marcin Przybyłko.
ADRES WYD.:
Kraków : Warstwy ; Akademia sztuk Pieknych im. Jana Matejki w Krakowie, 2019.
Nieswojość - książka ukazująca się jako koedycja Wrocławskiego Wydawnictwa Warstwy i Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie - to interdyscyplinarny projekt fotograficzno-literacki, którego autorki i autorzy za główny cel postawili sobie przeprowadzenie pogłębionej refleksji nad krajobrazem mentalnym Polaków na tle burzliwej historii Dolnego Śląska. Fotograficzny esej pomysłodawców tego przedsięwzięcia uzupełniony zostało o teksty literackie pisarzy i publicystów (m.in. Olgi Tokarczuk i Ziemowita Szczerka), a także reportaże i analizy popularnonaukowe. A wszystko po to, by lepiej zrozumieć fenomen regionu Polski, w którym po wojnie dokonała się niemal całkowita wymiana ludności, i na nowo zastanowić się nad kulturowymi konsekwencjami tego wydarzenia.Redakcja i fotografie: Agata Pankiewicz, Marcin Przybyłko
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
W drugiej części słynnego cyklu esejów historycznych Paweł Jasienica kreśli dzieje dynastii Jagiellonów, która stworzyła w drugiej połowie XV wieku potężne imperium, obejmujące Polskę, Litwę, Czechy i Węgry. Było to pierwsze w dziejach Europy państwo wielu narodów, wiar i kultur. I był to prawdziwy Złoty Wiek Rzeczypospolitej - czas wielkich przemian, kształtowania się nowych form życia państwowego, rozwoju nauki i kultury. Esej - napisany w latach 1959-1960 i opublikowany w 1963 roku - zabarwia "nie naukowa beznamiętność, lecz jej przeciwieństwo - ton osobisty, bezpośrednie, jak najmocniejsze zaangażowanie się autora, przemiawiającego wprost i na własną odpowiedzialność".
W drugiej części słynnego cyklu esejów historycznych Paweł Jasienica kreśli dzieje dynastii Jagiellonów, która stworzyła w drugiej połowie XV wieku potężne imperium, obejmujące Polskę, Litwę, Czechy i Węgry. Było to pierwsze w dziejach Europy państwo wielu narodów, wiar i kultur. I był to prawdziwy Złoty Wiek Rzeczypospolitej - czas wielkich przemian, kształtowania się nowych form życia państwowego, rozwoju nauki i kultury. Esej - napisany w latach 1959-1960 i opublikowany w 1963 roku - zabarwia "nie naukowa beznamiętność, lecz jej przeciwieństwo - ton osobisty, bezpośrednie, jak najmocniejsze zaangażowanie się autora, przemiawiającego wprost i na własną odpowiedzialność".
W drugiej części słynnego cyklu esejów historycznych Paweł Jasienica kreśli dzieje dynastii Jagiellonów, która stworzyła w drugiej połowie XV wieku potężne imperium, obejmujące Polskę, Litwę, Czechy i Węgry. Było to pierwsze w dziejach Europy państwo wielu narodów, wiar i kultur. I był to prawdziwy Złoty Wiek Rzeczypospolitej - czas wielkich przemian, kształtowania się nowych form życia państwowego, rozwoju nauki i kultury. Esej - napisany w latach 1959-1960 i opublikowany w 1963 roku - zabarwia "nie naukowa beznamiętność, lecz jej przeciwieństwo - ton osobisty, bezpośrednie, jak najmocniejsze zaangażowanie się autora, przemiawiającego wprost i na własną odpowiedzialność".
W drugiej części słynnego cyklu esejów historycznych Paweł Jasienica kreśli dzieje dynastii Jagiellonów, która stworzyła w drugiej połowie XV wieku potężne imperium, obejmujące Polskę, Litwę, Czechy i Węgry. Było to pierwsze w dziejach Europy państwo wielu narodów, wiar i kultur. I był to prawdziwy Złoty Wiek Rzeczypospolitej - czas wielkich przemian, kształtowania się nowych form życia państwowego, rozwoju nauki i kultury. Esej - napisany w latach 1959-1960 i opublikowany w 1963 roku - zabarwia "nie naukowa beznamiętność, lecz jej przeciwieństwo - ton osobisty, bezpośrednie, jak najmocniejsze zaangażowanie się autora, przemiawiającego wprost i na własną odpowiedzialność".
Co zostaje po śmierci bliskiej osoby? Przedmioty, wspomnienia, urywki zdań... Narrator porządkuje książki i rzeczy po zmarłej matce. Jednocześnie rekonstruuje jej obraz - mocnej kobiety, która umiała żyć wedle własnych zasad. Wyczulona na słowa, nie pozwalała sobą manipulować, w codziennej walce o szacunek - nie poddawała się. Była trudna, I odważna. W tej książce nie ma sentymentalizmu - matka go nie znosiła - są za to czułość, uśmiech i próba zrozumienia losu najbliższej osoby. Jest też opowieść o tym, jak zaczyna odchodzić pierwsze powojenne pokolenie, któremu obiecywano piękne życie.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 182-[183].
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
