Gustav, skromny tapicer polskiego pochodzenia, i jego nastoletni syn Fritz byli Żydami. W Austrii w przededniu wojny nie było gorszego przewinienia. W 1939 roku, rozdzieleni z rodziną, trafiają do obozu W Buchenwaldzie. Tam każdego dnia znoszą głód, katorżniczą pracę i najgorsze ludzkie okrucieństwa.

Ale mają siebie. Niezwykła więź daje ojcu i synowi siłę, by przetrwać.

Kiedy Gustav trana na listę transportową do Auschwitz, Fritz wie, że to wyrok śmierci. Podejmuje heroiczną decyzję: sam zgłasza się do obozu.

Napisana na podstawie sekretnego dziennika Gustava Kleinmanna, opowiedziana z niezwykłą wrażliwością prawdziwa historia podróży w głąb piekła nazistowskich obozów, heroicznej walki o przetrwanie i niewiarygodnego ocalenia. Opowieść o miłości, która daje odwagę, by zejść do piekła. I siłę, by to piekło przetrwać.

Każde - najbardziej zwykłe, codzienne spotkanie - może przynieść coś, co zmieni nasze życie.Kiedy Heather Morris wysłuchała wspomnień Lalego Sokołowa - tatuażysty z Auschwitz - i postanowiła przenieść je na papier, nie spodziewała się, że ta historia porwie miliony osób na świecie: młodych i starych, a jej przyniesie międzynarodową sławę. I że pozwoli opowiedzieć nie mniej ważną historię Cilki - najdzielniejszej osoby, z jaką zetknął się Lale. W swojej najnowszej książce Heather opowiada o serdecznej przyjaźni z Lalem: o tym, jak się poznali i jak zaufali sobie na tyle, by zwierzył się jej z tego, o czym milczał od czasu zakończenia II wojny światowej. I jak zmieniło to ich oboje.Umiejętność słuchania i dotarcia do drugiej osoby to nie tylko przepis na światowy sukces wydawniczy, ale przede wszystkim ważna życiowa lekcja, której wszyscy potrzebujemy. W serii inspirujących rozdziałów Morris opowiada zarówno o osobach, z którymi pracowała i których historie spisywała, jak i o swojej rodzinie: pełnych miłości relacjach z Dziadkiem, ale także ucieczce z domu oraz trudnych kontaktach z matką.Opowieści o nadziei to przede wszystkim pochwała życia i zacieśniania więzi.

[...] Pamiętnik ten obrazuje część historii Polski pod okupacją niemiecką i jest równocześnie oskarżeniem przemyślanego i konsekwentnego ludobójstwa, popełnionego przez najstraszniejszą w dziejach maszynę hitlerowskiego faszyzmu.

Ahnenerbe jest sztandarowym przykładem, kiedy instytucja naukowa wykorzystana została na potrzeby polityczne. Połączenie to spowodowało, iż znany obraz Francisco Goyi pt. Gdy rozum śpi, budzą się demony wyjątkowo trafnie określają sytuację jaką przez dekadę serwowali światu, a przede wszystkim Niemcom, naukowcy z instytutu Himmlera. Zakres badawczy Ahnenerbe pokrywał się z ideologią nakreśloną przez Adolfa Hitlera w książce Mein Kampf , a także, a może i przede wszystkim, z wydumanymi wizjami Himmlera, który był zauroczony nazizmem, wielbiącym rasę aryjską, czyli rasę do której należeli tylko wybrani Niemcy - rasę panów.Recenzowana tutaj pozycja została podzielona na dwadzieścia cztery rozdziały, w których poznajemy w jakich okolicznościach doszło do powstania Ahnenerbe. W poszczególnych rozdziałach dowiadujemy się jakim światopoglądem kierował się jego twórca oraz zatrudnieni w nim ludzie. Te dwadzieścia cztery rozdziały tłumaczą w szczegółowy i wyczerpujący sposób zakres badawczy niesławnego instytutu, czyli pracę nad udowodnieniem, że wydumanej rasie aryjskiej należy się słuszne miejsce w historii świata, jako ta, która nadała podwaliny pod jego kształt. Wszytko to miało jeden cel, a mianowicie zdobycie "naukowych" dowodów, że Niemcy zamieszkujący III Rzeszę, słusznie domagają się zwrotu terytoriów na Wschodzie (zgodnie z jednym z założeń nazizmu o tzw. Lebensraum), a także, co szokuje najbardziej, do przeprowadzenia na szeroką skalę Holokaustu na ludności pochodzenia żydowskiego oraz na tych grupach etnicznych, które według norm ustanowionych przez "intelektualistów" nazistowskich, nie predestynuje do miana rasy aryjskiej.Trzeba zaznaczyć, że praca Heather Pringle odznacza się wyjątkowo przyjaznym stylem pisarskim. Jest to dobrze napisana książka, której publicystyczny charakter sprawa, iż czyta się ją z wielkim zainteresowaniem. Całość została bardzo dobrze i przemyślanie ułożona. Narracja jest spójna i logiczna. Autorka postarała się o wyjaśnienie wszystkich najciekawszych aspektów dotyczących kwestii Ahnenerbe. Omawia poszczególne jej oddziały naukowe, a także wszystkie projekty badawcze jakie zrealizowano i miano zrealizować w przyszłości. Tak też czytający będzie się mógł spodziewać świetnych relacji z pobytu nazistowskich naukowców w Szwecji, Norwegii, Finlandii, na Krymie oraz Bliskim Wschodzie, w Tybecie, na Półwyspie Dalmatyńskim i w Libii, a także w Polsce (co jak myślę szczególnie zainteresuje czytelników) oraz na licznych stanowiskach archeologicznych w Niemczech.Książka nie jest pozbawiona wyjaśnienia licznych zawiłych, a wręcz niedorzecznych teorii jakimi operowali naukowcy z Ahnenerbe. Dzisiaj z perspektywy niemalże siedemdziesięciu lat od tych wydarzeń, aż dziw bierze, że były to obowiązujące koncepcje naukowe (w pełnym tego słowa znaczeniu) w tak zasłużonym na tym polu państwie jakim były i są Niemcy. Instytut Ahnenerbe prowadził działalność naukową w iście interdyscyplinarnym ujęciu, wykorzystując takie dziedziny nauki jak: historia, archeologia, językoznawstwo, antropologia, religioznawstwo, zoologia, medycyna i jej pochodne dziedziny, a także swoiste novum, czyli badanie ras ludzkich w czym uzyskiwał pomoc w specjalnie do tego utworzonej instytucji Rasse- und Siedlungshauptamt der SS (Główny Urząd od spraw Rasy i Osadnictwa SS - RuSHA).Heather Pringle wprowadza również w zagmatwany i tajemniczy klimat polityczno-społeczny III Rzeszy. Dzięki temu zabiegowi, czytający ma możliwość lepszego rozumienia postępowania ludzi zatrudnionych w instytucie. A trzeba powiedzieć, że były to persony różnego typu, od prawdziwych intelektualistów akademickich i specjalistów w swej dziedzinie, poprzez ludzi zaślepionych dziwaczną ideologią, karierowiczów, złodziei, kombinatorów, po fanatyków, na szarlatanach o wyjątkowo skrzywionej psychice kończąc.Niestety martwi miękka oprawa, która przy łącznej liczbie 382 stron może ulec zniszczeniu, zarówno na grzbiecie książki, jak i na jej rogach. Rzeczą, która według mojego przekonania działa na niekorzyść, to przypisy na końcu publikacji. Jest ich znaczna ilość z podziałem na rozdziały. Są to odnośniki posiadające informacje bibliograficzne, ale też i takie, które niosą ze sobą wiele pożytecznych informacji tekstowych. Stale więc trzeba wertować książkę do samego końca, co niestety utrudnia jej czytanie. Biorąc do tego miękką oprawę i sporą ilość stron, książka rychło ulega deformacji.Książka wzbogacona została o krótkie noty biograficzne osób pojawiających się najczęściej na jej kartach. Również zwraca uwagę obszerna bibliografia podzielona na źródła ( wywiady, archiwalia) oraz na wybraną literaturę. Utwierdza to w przekonaniu, iż Autorka w tej materii dokonała wręcz tytanicznej pracy. Tom posiada również dwie wkładki ze zdjęciami dobrej jakości wyeksponowanymi na papierze kredowym. Wydawcy nie zapomnieli o mapach, które okazują się być pomocne podczas lektury.

Niezwykła opowieść o bohaterstwie, poświęceniu i nadzieiWiosna 1942 roku. Po tragicznej stracie rodziny czternastoletnia Emilia Śląska mieszka w Warszawie przygarnięta przez bezdzietną parę. Dramatyczna przeszłość zmusza dziewczynkę do ukrywania prawdziwej tożsamości. Od tej pory nazywa się Elżbieta Rabinek. Wie, że za murami pobliskiego getta panuje jeszcze większe cierpienie niż po aryjskiej stronie.Elżbieta zaprzyjaźnia się z sąsiadką, pielęgniarką Sarą, która zaczyna przemycać ją do getta. Dzięki dokumentom zdobytym przez Sarę dziewczynka podejmuje niebezpieczne próby ratowania żydowskich dzieci. Podczas jednej ze swoich wypraw Elżbieta spotyka szesnastoletniego Romana Górkę, w którym się zakochuje. Czy ich miłość będzie silniejsza niż zło i cierpienie otaczającego ich świata?Sierota z Warszawy to porywająca opowieść o realiach życia dzieci podczas wojny. Pomimo głodu i strachu nie tracą one nadziei na lepszą przyszłość i nie przestają walczyć o miłość.

Bestsellerowa książka Timothy`ego Snydera. Historia największego ludobójstwa w dziejach świata.Polska, Ukraina, Białoruś, kraje bałtyckie i zachodnia część Rosji to obszar, który stał się teatrem działań dwóch najbardziej zbrodniczych reżimów Europy. Skrwawione ziemie. To tam właśnie zbiegały się imperialne wizje krwiożerczych dyktatorów: Hitlera i Stalina. Tam z ich rąk w ciągu dwunastu lat zginęło 14 milionów osób.Ich śmierć nie była bezpośrednim efektem wojny, ale przemyślanej polityki eksterminacyjnej. Najczęściej dotykała niewinnych - kobiety, dzieci i starców. Wszystkie działania były starannie zaplanowane i realizowane. Od wielkiego głodu na Ukrainie, przez czystki stalinowskiego terroru, aż po Holokaust.Snyder nie patrzy na współczesne podziały geograficzne. Opisuje ten obszar przez pryzmat ofiar i sprawców, panujących ustrojów i otumanionych społeczeństw. To historia ludzi zabitych przez politykę odległych przywódców. Ofiar, których ojczyzny leżały miedzy Berlinem a Moskwą, skrwawionymi ziemiami zaś stały się po dojściu do władzy Hitlera i Stalina.

Książka podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie: jak w duszy zwykłego człowieka rodzi się zbrodnia i kiedy opętańcza ideologia zabija wszelkie ludzkie odruchy, zamieniając człowieka w bestię.

Nakam znaczy mściciel. Dramatyczna historia o walce, ocaleniu i zemście oparta na faktach. Sześć milionów. Zabijmy sześć milionów Niemców, by pomścić miliony Żydów - powtarzają w 1945 roku członkowie. grupy Nakam. Plan zatrucia wodociągów w największych miastach Niemiec jest bliski realizacji. Ktoś zdradza w ostatniej chwili. Kto? Mściciele do końca życia będą się zastanawiać, kto uratował setki tysięcy potencjalnych ofiar. Z upływem czasu ocalali z Holokaustu żydowscy bojownicy będą błogosławić splot wypadków, który sprawił, że z żołnierzy nie zmienili się w morderców. Rozgrywająca się na wielu planach, zacierająca granice między przeszłością a teraźniejszością opowieść jest pełna prawdziwych bohaterów i wydarzeń. Jest w niej walka, miłość, rozpacz i samotność wyraziście rysowanych postaci, z główną bohaterką Wandą na czele. W Studniach Norymbergi wybrzmiewa również pytanie: czym jest historia i jaka jest relacja pomiędzy pamięcią indywidualną a tą zawartą w encyklopediach i podręcznikach? Powieść dotyka aktualnego dziś i zawsze tematu bezradności człowieka wobec wielkiego zła, wobec nienawiści dyktowanej ideologią. Jest także hołdem złożonym żydowskiemu Wilnu - Jerozolimie Północy i poezji języka jidysz.

Dwie żydowskie rodziny i Niemiec dezerter ukrywający się pod jednym dachem i niewiedzący o sobie nawzajem, dwie Polki udzielające im schronienia z narażeniem własnego życia - oto różne perspektywy tej bardzo prosto i zwięźle opowiedzianej historii. Stanowi ona spuściznę głęboko ludzkiego współczucia, szczodrości i niewypowiedzianej odwagi zwyczajnych kobiet, które w okrutnych czasach dokonały nadzwyczajnego czynu.

"Tajemnica mojej matki", zainspirowana filmem o Sprawiedliwej Wśród Narodów Świata Franciszce Halamajowej i jej córce.

Literacki reportaż o dwóch twarzach Szwecji w czasie II wojny światowej.Gdy w zaanektowanej przez hitlerowskie Niemcy Austrii życie Żydów stało się nieznośne, Elise i Josef Ullmannowie postanowili za wszelką cenę ocalić swojego jedynego syna. Ratunek mógł oznaczać tylko jedno - wysłanie Ottona do jakiegoś bezpiecznego kraju. Tak trafił do Szwecji. W ciągu pięciu lat rozłąki, aż do ich śmierci w Auschwitz w 1944 roku, piszą do niego ponad pięćset listów, na podstawie których Elisabeth Asbrink tworzy intymną opowieść o miłości i tęsknocie wplecioną w najczarniejsze fragmenty historii Europy XX wieku.Ale ta historia ma jeszcze jednego bohatera. To Ingvar Kamprad, rówieśnik Ottona i późniejszy twórca IKEI. Zafascynowany nazistowskimi ideami należał do faszyzujących szwedzkich organizacji. Losy tych dwóch chłopców splotły się, gdy Otto zatrudnił się na farmie Kampradów. Ingvar wiedział, że Otto jest Żydem, Otto znał poglądy Ingvara, a mimo to połączyła ich przyjaźń. To kolejna zagadka ludzkiego losu.To opowieść o życiu, które nagle rozpada się w proch, o rozpaczliwym szukaniu ratunku, o samotności dziecka wyrwanego z rodzinnego domu, o najgorszej zarazie, jaka mogła spotkać ludzkość - nienawiści do drugiego człowieka. To wreszcie rozliczenie autorki ze wstydliwą historią jej kraju. Asbrink demaskuje Szwecję i jej prawdziwy stosunek do Żydów - niechęć, bierność i milczące przyzwolenie na Zagładę.