"Wysokie drzewa" są tytułowym wierszem tomiku Leopolda Staffa pochodzącego z 1932 roku. Mimo że wspomniany tomik ukazał się w dwudziestoleciu międzywojennym, tematyka przywołanego wiersza trochę odbiega od przewodniej idei tego okresu literackiego (zasada 3M: Miasto, Masa, Maszyna). W tym utworze poeta skłania się raczej ku takim nurtom młodopolskim, jak impresjonizm i symbolizm.Podmiot liryczny, którym jest poeta-klasyk, opisuje drzewa widziane w promieniach zachodzącego słońca. Tytułowe wysokie drzewa symbolizują tutaj całą naturę, jej monumentalność i dostojność. Piękno przyrody budzi w nim niekłamany zachwyt, co podkreśla powtórzone na początku i na końcu wiersza, stanowiąc klamrę kompozycyjną, wykrzyknienie retoryczne: "O, cóż jest piękniejszego niż wysokie drzewa!".